W centrum zainteresowania reżyserki znajduje się ludzka pamięć. Pamięć skrywająca tożsamość, będąca naszą prywatną mapą i czasem. Punktem wyjścia jest osobista historia twórczyni i jej brata, który wskutek guza mózgu doznał uszkodzenia ośrodków pamięci. Zarówno sama opowieść, jak i forma filmu pokazują, jak osoba z wadliwą pamięcią postrzega rzeczywistość – to nieustanny bój z czasem i przestrzenią.